معمولا تفاوت هایی بین معامله گر و سرمایه گذار در بازارهای مالی وجود دارد. افرادی که دائما در حال ورود و خروج از بازار هستند معامله گر هستند نه سرمایه گذار. معمولا افق های سرمایه گذاری یک سرمایه گذار واقعی بسته به اینکه در چه بازاری سرمایه گذاری میکند از یک سال تا چند سال است ولی افق های معاملاتی یک معامله گر شاید کمتر از یک ماه باشد.معامله گران نه تنها کارمزد بیشتری به کارگزاران می‌دهند بلکه مالیات بیشتری نیز در قبال سودهای کوتاه مدت که از خرید و فروش مکرر حاصل می شود می پردازند.
فرق دیگر بین معامله گر و سرمایه گذار عموما مربوط به سودهای کسب شده می باشد. یک سرمایه گذار در صورتی که سرمایه گذاری مناسبی را انتخاب کند سودهای بالاتری را نسبت به یک سرمایه گذار کوتاه مدت کسب می کند.
همه افراد در سرمایه گذاری خود متحمل استرس می شوند ولی مقدار آن متفاوت می باشد. معمولا سرمایه گذارانی که کوتاه مدت معامله میکنند استرس بسیار بالاتری را نسبت به سرمایه گذارانی که بازه زمانی بالاتری را برای سرمایه گذاری انتخاب می کنند دارند.
سرمایه گذار به نوسانات قیمتی توجه زیادی ندارد ولی یک سرمایه گذار دائما در حال چک کردن قیمت ها بررسی آنها می باشد و به همین دلیل ممکن است معاملات ناموفق تری داشته باشد.
سرمایه گذارانی که از لحاظ مالی باهوش هستند میدانند که چگونه با سرمایه گذاری هوشمندانه و با استفاده از کارگزاران خوب هزینه های معاملات خود را به حداقل برسانند.
بنابراین هر سرمایه گذاری ابتدا باید استراتژی معاملاتی خود را براس خرید و فروش در بازار تعیین کرده و سپس بر اساس آن در بازار به معامله بپردازد
