پرده اول: حدود دو هفته پیش دکتر همتی، رئیس کل بانک مرکزی در اظهاراتی کم‌ سابقه گفته بود: در سال ۹۸ و ۹۹ بخش‌هایی از بودجه دولت از طریق درآمد‌های تسعیر صندوق توسعه ملی تأمین شد که به زبان ساده‌تر به معنای چاپ پول است که نتیجه اش تورم خواهد بود (به نقل از برنامه تلویزیونی نگار

▫️پرده دوم: اما دیروز نوبخت، رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور در پاسخ به اظهارات اعضای کمیسیون برنامه و بودجه مجلس در خصوص استقراض دولت از بانک مرکزی، گفته بود دولت از بانک مرکزی استقراض نکرده و در حال حاضر بانک مرکزی بزرگ‌ترین بدهکار دولت است (به نقل از ایسنا

▫️این تناقض آشکار و مجادله بر سر یکی از مهمترین مسائل تاریخی اقتصاد ایران یعنی کسری بودجه دولت ها، استقراض از بانک مرکزی و چاپ پول، پیام های مهمی را مخابره می نماید.

▫️اول اینکه حضور و مداخله دولت ها در اقتصاد ایران به شدت انعطاف پذیر و غیر قابل کنترل است. حفره های قانونی این شیوه حضور و مداخله به راحتی به دولت ها اجازه می دهد دلایل بزرگترین مصیبت فعلی اقتصاد ایران یعنی تورم ویرانگر را وارونه و لاپوشانی کنند.

▫️دوم اینکه مشکل تاریخی عدم استقلال حتی نسبی بانک مرکزی ایران در ۶۰ سال اخیر همچنان پابرجا و خسارت بار است. در واقع بانک مرکزی حیاط خلوت دولت ها محسوب می شود.

▫️سوم اینکه تعارض در تیم اقتصادی دولت آقای روحانی جدی بوده و هست.‌ نگارنده همزمان با خروج آمریکا از برجام در سال ۱۳۹۷ هشدار داده بود که تیم اقتصادی دولت تدبیر و امید دچار تعارض شدید در تصمیم گیری و مناسب برای مقابله با جنگ اقتصادی دولت ترامپ نیست

▫️به باور نگارنده مجادله رئیس سازمان برنامه و بودجه و رئیس کل بانک مرکزی در ماه های پایانی دولت روحانی، یک‌ تک و پاتک کاملاً سیاسی بوده و در راستای کاهش فشار سنگین تورم بر  شانه های مردم ایران نمی باشد

بنابراین، مهار انعطاف پذیری بیش از حد حضور و مداخله دولت ها در اقتصاد ایران، یک شرط لازم برای ممانعت از خسارت های اقتصادی دولت ها به کشور می باشد. در غیر این صورت حتی با حذف همه ی تحریم ها، خسارت های سهمگین مدیریت اقتصادی دولت ها به کشور یکبار دیگر به پشتوانه خام فروشی پنهان خواهد شد.